Üstad Bediüzzaman Hazretleri Yirmi birinci Lem’a’nın sonunda yazdığı özel bir mektubda, Risâle-i Nur’la meşgul olmanın beş türlü ibadeti kazandırdığını belirtmektedir. “Yazıda usanan ve ibadet ayları olan Şuhur-u Selâsede sair evradı, beş cihetle ibadet sayılan Risâle-i […]
Sonsuz cemal ve kemalin zaman ve mekânın yokluğunda gizli güzelliğin; sonsuz gözükme meyli, ilâhî “kün” âvâzını netice verdi. Öyle bir sadâ koptu ki,
Üstad Bediüzzaman Hazretleri, Âyetü’l-Kübra Risâlesi’nde; “İnsanın bu dünyaya gönderilmesinin hikmeti ve gayesi Cenâb-ı Hakk’ı tanıyıp ona iman ve ibadet etmektir” 1 diyerek, insanın aslî vazifesini özetlemiş; bunun açılımını ise Risâle-i Nur Külliyatıyla yapmıştır.
İBADET EMİR OLDUĞU İÇİN YAPILIR Bediüzzaman ibadetin taabbüdî olduğunu, yani emir olduğu için yapılması lâzım geldiğini vurguluyor.
Çağımızın emsalsiz Kur’ân tefsiri olan Risale-i Nur, hemen her Risalesinde, insanı hakikî insan yapan ve hakikî insaniyet mertebesi olan mü’minliğe ulaştıran hakikatlerle donatılmıştır.
İbadetin ruhu, ihlâstır. İhlâs ise, yapılan ibadetin yalnız emredildiği için yapılmasıdır. Eğer başka bir hikmet ve bir fayda ibadete illet gösterilse, o ibadet batıldır. Faydalar, hikmetler yalnız müreccih olabilirler, illet olamazlar.
Eddâî Yıkılmış bir mezarım ki, yığılmıştır içinde Saidden yetmiş dokuz emvât bâ-âsâm âlâma. Sekseninci olmuştur mezara bir mezar taş, Beraber ağlıyor hüsrân-ı İslâm’a. Mezar taşımla püremvât enîndâr o mezârımla Revânım sâha-i ukbâ-i ferdâma. Yakînim var […]
Copyright © 2008-2021 - SorularlaSaidNursi.com | Powered by EuroNur